Ο Νίκος Κυριακόπουλος του νεοφώτιστου Ρεθύμνου μίλησε στο σάιτ της ΠΕΠΣΣ για τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται φέτος στην κρητική ομάδα
Στο Ρέθυμνο φέτος γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια και αποτελεί μεγάλο στοίχημα για το ελληνικό futsal να μπορέσει να έχει ομάδες από την επαρχία που ανταγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο και… απλώνουν το άθλημα στην περιφέρεια. Άλλωστε, είναι ένας από τους βασικούς στόχους να μπορέσει η ελληνική σάλα να γίνει γνωστή σε κάθε γωνιά της χώρας.
Ο Νίκος Κυριακόπουλος μίλησε στο επίσημο σάιτ της Ένωσης και αναφέρθηκε στη φετινή σεζόν, στην προσπάθεια που κάνει το Ρέθυμνο, στις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν, στο επίπεδο του πρωταθλήματος και στο εγχείρημα με το ρόστερ Αθήνας-Κρήτης, το οποίο δεν πήγε όσο καλά θα περίμεναν οι άνθρωποι της ομάδας.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Πόσο ανεβαίνει το επίπεδο από την Β’ Εθνική στη μεγάλη κατηγορία;
“Το επίπεδο είναι εντελώς διαφορετικό είναι σαν μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό άθλημα. Υπάρχουν ομάδες στη Β’ Εθνική, οι οποίες δεν έχουν ακόμα τακτική γνώση για το άθλημα, κάτι που στην Α κατηγορία δεν ισχύει για καμιά ομάδα. Πέραν αυτού, ο ρυθμός και η ταχύτητα του παιχνιδιού είναι σε ένα άλλο επίπεδο”.
Ποιοι είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι του Ρεθύμνου φέτος;
“Ρεαλιστικοί στόχοι του Ρεθύμνου είναι φυσικά η παραμονή, θέλοντας όμως να παίξουμε ποδόσφαιρο Σαλας ανταγωνιστικά σε κάθε αγώνα, αποκτώντας παιχνίδι το παιχνίδι την εμπειρία, η οποία μας λείπει και να καταφέρουμε να έχουμε δική μας ταυτότητα και στυλ παιχνιδιού σύμφωνα με τη δική μας φιλοσοφία”.
Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα της επαρχίας να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο;
“Δεν ξέρω αν είναι το θέμα μας το υψηλότερο επίπεδο. Όμως μιλώντας για το ποδόσφαιρο Σαλας στην χώρα μας και όντας η μοναδική ομάδα που βρίσκεται εκτός Αθήνας, στην πραγματικότητα στην Α κατηγορία οι δυσκολίες είναι αρκετά μεγάλες. Από τις συνθήκες που θα αγωνιστούμε στα μισά παιχνίδια του πρωταθλήματος (εκτός έδρας) μέχρι την δεξαμενή παικτών που μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας ή το οικονομικό κομμάτι, την έλλειψη άλλων ομάδων Σαλας, άρα και η μη δυνατότητα φιλικών αγώνων. Οι δυσκολίες είναι πραγματικά μεγάλες και δυσανάλογες σε σχέση με οποιαδήποτε ομάδα που βρίσκεται στην κατηγορία. Ενδεικτικά θα πω ότι θα ταξιδέψουμε για να αγωνιστούμε εκτός έδρας για την κανονική περίοδο 11 φορές με ό,τι αυτό συνεπάγεται (κούραση ταξιδιού, κόστος, ολιγάριθμες αποστολές κτλ.)”.
Μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά το πλάνο με παίκτες Κρήτης και Αθήνας;
“Το πλάνο της Αθήνας εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πούμε ότι δεν δούλεψε. Στο πλάνο ήταν προπονητής, γήπεδο για προπονήσεις και ποιότητα και αριθμός παικτών ικανός ώστε να μπορεί να γίνει ανταγωνιστικη προπόνηση στο ίδιο πλάνο και παράλληλα με αυτό που θα γινόταν στο Ρέθυμνο, ώστε να μην έχουμε το πρόβλημα των προηγούμενων χρόνων των πέντε με εφτά παικτών στα εκτός έδρας μας παιχνίδια. Η σκέψη ήταν να αγωνίζονται σε κάθε αγώνα όσοι θα μπορούσαν και θα ήταν έτοιμοι αγωνιστικά από το ροστερ Αθήνας και Ρεθύμνου και στην πραγματικότητα να γινόταν μία ομάδα. Υπήρξε θεωρώ παρερμηνεία ότι θα υπήρχε ένα ροστερ που θα αγωνίζεται στην Αθήνα και ένα που θα αγωνίζεται στο Ρέθυμνο και ίσως και αυτός να ήταν και ένας από τους λόγους που δεν απέδωσε το όλο εγχείρημα, που ήταν ούτως ή άλλως εκ φύσεως δύσκολο”.
Ένα σχόλιο για το επίπεδο του πρωταθλήματος και αν σου έχουν κάνει εντύπωση κάποιες ομάδες…
“Το επίπεδο είναι ξεκάθαρα ανεβασμένο τα τελευταία χρόνια και φαίνεται παρόλο που είμαστε στην αρχή ακόμα ότι το ίδιο θα ισχύσει και την φετινή χρονιά. Βλέπουμε πολλές εκπλήξεις σε αγώνες που παλαιότερα το αποτέλεσμα ήταν δεδομένο. Θεωρώ ότι η σχολές προπονητών UEFA FUTSAL και το ότι αρκετές ομάδες έχουν παίκτες τώρα πια που προέρχονται από της ακαδημίες τους έχουν βοηθήσει προς αυτή την θετική εξέλιξη! Δεν μπορώ να μιλήσω για ομάδες που μου έχουν κάνει εντύπωση από την στιγμή που δεν τις έχω δει όλες, όμως μπορώ να πω ότι όσες έχω δει είναι εμφανώς βελτιωμένες!”.
