Η σεζόν που ολοκληρώθηκε, βρήκε τον Δημήτρη Μιχαλόπουλο στον τέταρτο σταθμό της προπονητικής του καριέρας στις υποδομές στο futsal. Το μακρινό 1999 ξεκίνησε στον Αστέρα Μενιδίου, με τρίτη θέση στους Παμπαίδες, μεταπήδησε στην Αθήνα ’90, στην οποία έμεινε πολλά χρόνια και με πολλές επιτυχίες (2004-2017), ενώ μετά ήρθε η σειρά του Δούκα (2017-2023), όπου και εκεί κατέκτησε τρόπαια. Για ένα μικρό διάστημα προπόνησε και στο ανδρικό με την Ταραχή, ενώ πλέον ανήκει στο δυναμικό του Κένταυρου Βριλησσίων, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Κ14.
Ο Μιχαλόπουλος είναι από τους πολυνίκες προπονητές στο ελληνικό ποδόσφαιρο σάλας και έχει από τις πιο αξιοσέβαστες πορείες στον χώρο. Άλλωστε, 25 χρόνια στο futsal δεν είναι και λίγα… Καντάρια εμπειρίας, λοιπόν, για τον 52χρονο κόουτς, ο οποίος μίλησε στο epssalas.gr για τον ρόλο του προπονητή σε μία ακαδημία, καθώς και για τους λόγους που επέλεξε τον Κένταυρο ως τον νέο σταθμό της πορείας του.
Νέα ομάδα, ίδια συνταγή. Πρωτάθλημα με τον Κένταυρο στην Κ14, στην πρώτη χρονιά παρουσίας σου εκεί. Ποιο είναι το… μυστικό της επιτυχίας;
«Η συνέπεια σε αυτό που κάνεις. Να είσαι εκεί και να υπηρετείς το άθλημα αισθανόμενος ως εργάτης του».
Ποιο ήταν το κριτήριο ώστε να επιλέξεις την ομάδα του Κενταύρου για τη συνέχεια της προπονητικής του καριέρας;
«Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν αρκετές προτάσεις για τον επόμενο “σταθμό”. Ο Κένταυρος όμως συγκέντρωνε τα περισσότερα στοιχεία που επιζητούσα για τη προπονητική μου συνέχεια, νοοτροπία νικητή, πληθώρα αθλητών και εγκαταστάσεις, ενώ και οι άνθρωποι της διοίκησης έχουν εμπειρία από το futsal! Επίσης η ανδρική ομάδα ήταν ένας επιπλέον λόγος της επιλογής για εμένα».
Ασχολείσαι πολλά χρόνια με τις υποδομές στο futsal. Ποια είναι η άποψή σου, γενικά, για τη δουλειά που γίνεται στις ομάδες;
Μετά από 25 συνεχείς σεζόν, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι δυστυχώς την καλλιέργεια του αθλήματος την κάνουν λίγοι ρομαντικοί του αθλήματος. Με την ελεύθερη είσοδο αθλητών από το κλασικό ποδόσφαιρο άλλαξε ο προσανατολισμός στην προπονητική διαδικασία. Οι πιο πολλές ομάδες στοχεύουν στη διεκδίκηση της νίκης ή της πρωτιάς μέσω της πιο καλής επιλογής αθλητών από το κλασικό ποδόσφαιρο. Οι προπονητές και οι παράγοντες λειτουργούν πιο πολύ ως σκάουτερς και λιγότερο ως αρωγοί στην εξέλιξη του αθλήματος. Η μοριοδότηση είναι κίνητρο, αλλά θέλει και καλό “χειρισμό” προς όφελος του αθλήματος και των Εθνικών ομάδων».
Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να έχει ένας προπονητής futsal, που επί το πλείστον ασχολείται με παιδιά;
«Εκτός των γνώσεων παιδαγωγικής και ψυχολογίας που θα τον βοηθήσουν στη συμπεριφορά προς τα παιδιά, θα πρέπει να εφαρμόζει και σωστά ένα πλάνο προετοιμασίας των αθλητών, βασιζόμενο στις αρχές της προπονητικής και τη σωστή μεθοδολογία που θα οδηγήσει τους μικρούς αθλητές στο επιθυμητό αποτέλεσμα, τεχνικά, τόσο τακτικά όσο και πνευματικά».
Τι πρέπει να έχει μία Ακαδημία στον χώρο μας, ώστε να βάλει τις βάσεις για πετυχημένες χρονιές;
Εξαρτάται τι σημαίνει για κάθε ακαδημία η “πετυχημένη” χρονιά. Αν μιλάμε για το αγωνιστικό κομμάτι, θα πρέπει να υπάρχει πλάνο προπόνησης συμβατό με τις ηλικίες των αθλητών, προπονητές με γνώσεις και διάθεση για δουλειά, και όλα τα άλλα θα έρθουν. Επιτυχία είναι να υπάρξει βελτίωση σε όλους τους αθλητές, αναλογικά με τις ικανότητες τους και την ανάπτυξή τους, ώστε η ατομική βελτίωση να οδηγήσει, κατ’ επέκταση, στην ομαδική βελτίωση».
Και σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, τι σημαίνει για σένα “πετυχημένη ακαδημία”;
«Πετυχημένη ακαδημία είναι αυτή που τα παιδιά εξελίσσονται στο άθλημα, χαίρονται τις προπονήσεις και τους αγώνες, κάνουν φιλίες διαχρονικές, και αγαπούν το άθλημα. Άλλωστε, ο αθλητισμός, σε τελική ανάλυση, εκτός μεταλλίων και διακρίσεων, θα πρέπει να “προικίζει” τους αθλητές με αξίες και “όπλα” για την ενήλικη ζωή τους. Αν υπάρχουν αυτά, τότε σίγουρα η ακαδημία αυτή θα έχει εξέλιξη και πρόοδο».
Θεωρείς ότι οι Προεθνικές Ομάδες βοηθούν ως κίνητρο για τους αθλητές να μείνουν στον χώρο και να προσπαθήσουν να εξελιχθούν;
«Σίγουρα υπάρχει το κίνητρο για τους αθλητές που στελεχώνουν τις προεθνικές, αλλά ακόμα δεν το θεωρώ από μόνο του τόσο ισχυρό ώστε να παραμείνουν στον χώρο και ως ενήλικες αθλητές futsal. Ένα ισχυρό κίνητρο είναι η ατομική πρόοδος και η εξέλιξη στο άθλημα που θα τους δώσει την αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να σταθούν στο ανώτερο επίπεδο. Και αυτό είναι καθαρά δουλειά δική μας, δηλαδή των σωματειακών προπονητών».
